Sanguo (220-280) 三国
De Han-dynastie viel in 220 na Chr. In de daarop volgende periode was China verdeeld in `Drie Rijken‘ (Sanguo): Wei in het noorden, Shu Han in het zuidwesten, Wu in het zuidoosten. Het was een van de bloedigste periodes in de Chinese geschiedenis. Tijdens de Sanguo zou de bevolking van China zijn gedecimeerd van 56 miljoen naar 16 miljoen mensen. Ook als deze tellingen niet kloppen, duiden ze op veel strijd. De periode is overgeleverd als een tijd van grote krijgshelden en strategen.
Shu Han 蜀漢 (221-263), met Chengdu (in het huidige Sichuan) als hoofdstad, werd gesticht door Liu Bei, een ver familielid van de Han-dynastie, die zich beschouwde als legitieme opvolger van de Han. Shu, met als hoofdstad Chengdu en als economische basis het vruchtbare Sichuan, breidde zich zuidwaarts uit tot in de huidige provincie Yunnan, vooral door de kwaliteiten van de legendarische strateeg en minister Zhuge Liang.
Wei 魏 (220-265), met Luoyang als hoofdstad, baseerde zich op een strak bestuur en grote landbouwprojecten met militaire kolonisaties. In 263 slaagde Wei er in om Shu Han te veroveren.
Wu 吳 (221-280) had de Yangzi-delta en de rijstgebieden van het zuidoosten als economische basis. Wu was georganiseerd rond machtige clans die de zuidelijke gebieden overheersten en koloniseerden. In Wu woonden voornamelijk niet-Hanchinese volkeren als de Min, Yue en Dai, die wegtrokken of langzaam assimileerden.
<- Han | Geschiedenis tot 1949 | -> Jin