Khara-Khoto (in het Chinees Heicheng, 黑城, ‘Zwarte Stad’ of Heishuicheng, 黑水城, ‘Zwart Water Stad’) ligt in de Ejin Banner in het westen van Binnen-Mongolië. Khara-Khoto werd als Etzina al genoemd door Marco Polo. De fort-stad was een handelscentrum in het Rijk van de Tanguten (1038-1227), de Xixia. Van Khara-Khoto resteren delen van de machtige muren en enkele pagodes.
Khara-Khoto werd gebouwd in 1032 en was een van de grootste forten aan de Zijderoute en lag aan de Heishui-rivier. In 1226 werd Khara-Khoto ingenomen door Djenghiz Khan en bleef een bloeiend centrum in het Mongoolse Rijk en werd tijdens de Yuan (1271-1368) zelfs uitgebreid. In 1372 werd de stad omsingeld door de legers van de Ming (1368-1644) en moest generaal Khara Bator de stad overgeven aan de Chinese keizer.
Khara-Khoto werd begin 20e eeuw herontdekt door de Russische geograaf en ontdekkingsreiziger Pyotr Kozlov, die er in 1907-1909 en 1926 opgravingen deed. Hij vond er duizenden objecten, waaronder prachtige schilderingen, die nu in de Hermitage in Petersburg zijn te bewonderen.
Het hele gebied wordt nu aangeduid als de Heicheng Historic Site (黑城遗址). Het ligt 35 ten zuidwesten van de stad Dalaihubu (达来呼布镇), het bestuurlijke centrum van de Elin Banner. Een bezoek wordt meestal gecombineerd met Guaishulin, 28 km ten zuidwesten van Dalaihubu. Daar is de toegang voor beide sites. Van de entree gaan shuttlebussen naar Khara-Khoto, een rit van 15 km. Na aankomst moet u nog 15 minuten lopen naar de poort van de stadsruïnes. Zorg voor goede bescherming tegen de zon! Na terugkomst kunt u dan Guaishulin bekijken.
De fort-stad Khara-Khoto
De fort-stad is rechthoekig, met buitenmuren met een omvang van 1600 meter. De muren zijn 10 meter hoog en van oost naar west 434 meter en van noord naar zuid 384 meter lang. De buitenmuren worden omringd door woestijnzand en het zand dreigt voortdurend de stad te bedekken. U komt de stad binnen via de Oostpoort of de Westpoort. Paden van houten planken leiden naar de belangrijkste bezienswaardigheden.
U kunt in de stad nog altijd zien waar de straten liepen en waar woonhuizen, warenhuizen en publieke gebouwen hebben gestaan. In de noordwestelijke hoek staan enkele boeddhistische pagodes op de stadsmuren.
Guaishulin
Guaishulin (怪树林), letterlijk ‘vreemd bos’, wordt in het Engels het Dead Euphrates Poplar Forest genoemd. Maar het is geen bloeiend en groen bos. De eeuwenoude Euphraat-populieren zijn dood, gevolg van de eeuwenlange verdroging en daling van het grondwater. Toch vormen ze, vooral in de namiddag, een macaber en bijzonder landschap. Zigzaggende houten paden bieden toegang tot de meest fotogenieke plekken.
Alashan Woestijnpark
Aan de zuidoostelijke rand van Dalaihubu kunt u in Huyang (胡杨), in het Alashan Desert World Geological Park de Euphraat-populieren wel in levende vorm zien. Men zegt dat ze duizend jaar leven, ook in woestijngebieden, als het grondwater niet lager staat dan 4-5 meter.
Zie ook de informatie op Wikipedia: https://en.wikipedia.org/wiki/Khara-Khoto