TIANSHUI 天水

Tianshui ligt aan de Wei-rivier en langs de spoorlijn tussen Xi’an en Lanzhou in het zuidoosten van de provincie Gansu. Tianshui is nu een grote moderne provinciestad, maar heeft een meer dan tweeduizend jaar oude geschiedenis en was een handelscentrum langs de Zijderoute. De beroemde monnik Xuan Zhang verbleef er tijdens zijn ‘Reis naar het Westen’. Er resteren nog diverse uitingen van de boeddhistische cultuur, waarvan de Majishan Grotten de belangrijkste zijn. Ook de islam heeft in Tianshan zijn invloed doen gelden.

Qincheng en Beidao

Hoewel Tianshui zich de laatste jaren snel ontwikkelt, is de oude stad (Qincheng) aan de Ji-rivier redelijk goed bewaard gebleven. De sfeer is er aangenaam en er zijn diverse oude tempels te zien. Qincheng is ook het commerciële centrum van Tianshui. Ten oosten van Qincheng ligt Beidao, het industriële gebied met daarin ook het treinstation bij de Wei-rivier.

Fuxi Tempel

De Fuxi Tempel dateert uit de 15e eeuw. De hoofdhal is prachtig, vanwege het houtsnijwerk en vanwege de 64 hexagrammen van de I Ching op het plafond. De tempel gewijd aan de mythische Fu Xi, een beroemde figuur in de Chinese cultuur. Hij geldt al een van de ‘voorouders’ van het Chinese volk en hij zou degene zijn die de jacht, het vissen, het domesticeren van dieren, het schrift en de acht trigrammen van de I Ching zou hebben uitgevonden. De overlevering wil dat hij afkomstig was uit Chenji (de oude naam van Tianshui). In juni 2013 was er een ceremonie voor Fu Xi, die door meer dan 20.000 mensen werd bijgewoond.

Maijishan Grotten 麦积山石窟

De 130 meter hoge Maijishan (letterlijk ‘Tarwebaalberg’) ligt bij Maijizhen, circa 45 km ten zuidoosten van Tianshui, als deel van de Qinling bergketen.

De beroemde boeddhistische grotten van Maijishan dateren uit de 4e eeuw. Ze zijn uitgehakt in 384-417, ten tijde van rijk Hou Qin, een van de zestien koninkrijken die hier in Noord-China korte tijd heersten. Met de grotten werd er aan de voet van de Maijishan ook een klooster gebouwd. Er woonden in het begin van 5e eeuw enkele honderden monniken. In de eeuwen erna werden nieuwe grotten uitgehakt en breidde het complex zich uit. De grotten zijn sinds de 8e eeuw verdeeld in een oostelijk en een westelijk deel nadat in 934 een aardbeving de berg spleet.

In Maijishan zijn 194 grotten (54 in het oosten en 140 in het westen) uitgehakt in de verticale rotswand. Zij bevatten meer dan zevenduizend beelden van klei en steen in verschillende grootte en meer dan 1300 m² muurschilderingen. Er zijn ca. 50 grotten voor het publiek opengesteld. Ze zijn bereikbaar via trappen en galerijen (tegenwoordig van staal, vroeger van hout) die tegen de wand zijn gebouwd. De oostelijke grotten zijn gemakkelijker te bereiken, maar in slechtere staat dan de westelijke. De belangrijkste grotten en gebouwen in het oostelijk deel zijn de Nirvana Grot, de Duizend Boeddha Veranda, het Zeven Boeddha Paviljoen boven het Verspreide Bloemen Gebouw, de Ossekamer en het Centrale Zeven Boeddha Paviljoen. In het westelijk deel zijn de beroemde Tienduizend Boeddha Kamer en de Paradijs Grot. Het snijwerk illustreert de ontwikkeling van de sculptuur over een periode van meer dan 1500 jaar.
Het grootste beeld van de Maijishan is 15 meter hoog en het kleinste 20 cm. Grot 142 bevat 81 beelden. Alle belangrijke beelden zijn gekleed in symmetrische jassen met hoge kragen. De mantels en ornamenten van de boeddha zijn rijk gekleurd en zijn kenmerkend voor de Noordelijke Wei-dynastie. De Sui boeddha in grot 13 is 15 meter hoog. Grot 100 bevat een beeld uit de Noordelijke Wei, dat een duidelijk Alexandrijnse invloed toont in de bouw en de schouderpartij.
Een beeld van een godheid bij de ingang van grot 133, de fraaiste van het hele complex, is levendig en levensecht. Het Song-beeld van de boeddha in grot 156 heeft een lang gezicht, kalme gezichtsuitdrukking en draagt simpele kledij. Grot 121 bevat twee bodhisattva’s uit de Westelijke Wei. Grot 165 is het fraaiste Song-werk. Een grote nis bevat een reeks boeddha’s met verbazingwekkend realisme. Grot 43 bevat een gebogen figuur van een held (Vira). Grot 7, bekend als de Niu er Tang, is zo genoemd omdat het een beeld van een kalf bevat.
De muurschilderingen zijn zeer gevarieerd en levendig geschilderd. De fraaiste schilderingen zijn in de Zeven Boeddha Paviljoen boven het Verspreide Bloemen Gebouw in het oostelijk deel.